The smart Trick of Mazaj That Nobody is Discussing
The smart Trick of Mazaj That Nobody is Discussing
Blog Article
با توجه به طب سنتی، هر فرد مزاج خاصی دارد که با نام طبع هم شناخته می‌شود؛ اما مزاج چیست؟ مزاج روشی پزشکی است که پزشکان قدیمی برای توصیف حالت‌ها و عملکرد بدن شرح داده‌اند.
این مقاله به‌طور گسترده بر ارجاع به منابع اولیه متکی است. لطفاً با افزودن ارجاعاتی به منابع ثانویه یا ثالثیه به مقاله، به بهبود آن کمک کنید.
اواخر قرن نوزدهم میلادی دانشمندی به نام دسامبر در دایره المعارف صد جلدی پزشکی مقاله‌ای درباره مزاج نوشت.
فصل بهار مزاجی معتدل دارد. بهار فصل دفع سموم است. طب سنتی در این فصل تاکید به خوردن غذاهای سبک دارد تا از غلیظ شدن خود جلوگیری شود.
پیشنهاد می کنیم بلاگ طرز تهیه معجون بلغم زدا را از بلاگ اسنپ فود بخوانید.
در ادامه انواع مزاج‌ها در طب سنتی را توضیح می‌دهیم. با استفاده از این توضیحات می‌توانید مزاج خود و غذاهای سازگار با آن را بشناسید.
انسان‌های قانون مداری هستند و اغلب درون‌گرایی و منطقی بودن در رفتارهایشان به چشم می‌آید. هر جا صحبت از کمال گرایی و وسواس باشد، اضطراب هم راه خودش را پیدا می‌کند. از این جهت افراد مذکور اگر یک نقشه و مسیر مشخص روبرویشان نباشد، دچار اضطراب می‌شوند.
مزاج شناسی در طب سنتی می‌گوید که فصل‌ها نیز مزاج دارند؛ به همین دلیل تغییر فصل‌ها در تغییر مزاج انسان‌ها هم موثر است. انسان باید با توجه به مزاج فصل‌ها بدن خود را تطبیق دهد.
این افراد پوستی گندمگون و سبزه دارند. جنس موهایشان ضخیم و خشک و اغلب به رنگ تیره است و رنگ زبان آن ها متمایل به زرد است. افراد صفراوی فعال و پرانرژی و پر جنب و جوش هستند.
هر انسان باید به مزاج بدن خود آگاه باشد تا با Mazaj استفاده از آن برنامه غذایی و ورزشی مناسبی را درنظر بگیرد.
مزاج در لغت به معنای سرشت و آمیزه است. بدن انسان از بدو تولد دارای طبع و طبیعت خاص خود است که بر اساس منطقه ی جغرافیایی، وراثت و نوع تغذیه به وجود می آید.
پزشکی نوین نه تنها طب سنتی بلکه بسیاری از طب‌های دیگر را نیز رد کرده‌است. پزشکان به این مسئله سندروم فرهنگی می‌گویند. برخی آداب و رسوم، عقاید و باورها در افراد یک منطقه آنقدر ریشه دار می‌شود و مردم با باور، تلقین و تعصبی که دارند ناخودآگاه به آن دچار یا با آن معالجه سطحی می‌شوند.[۱]
فصل زمستان مزاجی سرد و تر دارد. در این فصل باید غذاهایی که گرم هستند، استفاده شود.
ابن سینا، حسین (۱۳۶۷). قانون در طب. ج. ۵. ترجمهٔ عبدالرحمن شرفکندی. تهران: انتشارات سروش. ص. ۵۴۶.